iPad als tandenborstel

Minstens drie miljoen Nederlanders hebben een tablet, meestal een iPad. We zien er dus wat in. Wat dan? Een verlengstuk van Facebook en Twitter? Snelle internettoegang? Een telefoon, een camera, een televisie? Overal en altijd werken? Muziek componeren, opnemen en mixen? Spelletjes? Navigatie op een lekker groot scherm? Een eReader met dictafoon? Nooit meer afdrukken? Een extra laptop?

Kan allemaal. En veel meer. Maar wat je ook met je iPad doet, een begrip staat centraal: of 'delen'. Daar is iets raars mee.

De iPad is bedacht als een individueel verlengstuk. Als een tandenborstel, zeg maar. Iedereen gebruikt hem op zijn eigen manier. Thuis toont de iPad al gauw apps voor ieder gezinslid, met de berichten, foto's, contacten die daarbij horen. Maar de iPad kent geen gebruikersaccounts. Geen punt om bij een spelletje door te gaan met de resultaten van je kind? Maar hoe zit het dan met je agenda? Met je Skype-contacten? Met je aantekeningen bij de vergadering van de ouderraad? Heb je prepaid 3G? Wie bewaakt je verbruik? Waar zijn je gegevens eigenlijk? Met wie deel je allemaal je tandenborstel?

Niet alleen met je gezin. Je maakt pas echt gebruik van de sterke eigenschappen van de iPad als die in een of andere 'cloud' hangt. (Geldt ook voor je Android-tablet.) Pas dan kun je zelf overal bij je bestanden, en je collega's of vrienden ook - met jouw toestemming. Dat is raar: je individuele verlengstuk, met je contacten, je werk, je foto's, je hobby's, je locaties, je notities, samen een uitgebreid portret van jou als persoon, is 'ergens op internet'. Ook bij zakelijk gebruik.
Ligt mijn zakelijk of privéleven op straat? Lever ik me uit aan Big Brother? Wie gebruikt mijn tandenborstel straks? Google maar eens op 'gevaren cloud'. Het gevaar is niet denkbeeldig. Jammer.