Een kniesoor die daarop let

Deze wat ouderwetse uitdrukking vat samen wat je nogal eens hoort of leest: spelling doet er niet toe. Je begrijpt toch prima wat ik bedoel? Nou dan. Moet ik mijn inspiratie en communicatie laten inperken door regeltjes die taalkundigen bedenken? Dat vindt toch niemand interessant, hoe ik het opschrijf?

Toch is de overheid druk doende om onze kinderen beter vertrouwd te maken met de spellingregels. Zelfs de juffen en meesters worden tijdens hun opleiding beoordeeld op hun spellingkwaliteiten en zo nodig bijgeschoold.

Blijkbaar doet het er toch toe, hoe je spelt. Het beperkt bijvoorbeeld je kansen op de arbeidsmarkt: humanresourcesmanagers gebruiken het als criterium bij hun eerste selectie. En uiteindelijk vinden veel lezers fouten toch storend, vooral die in de werkwoordspelling. Kranten krijgen er regelmatig klachten over. Journalisten zijn beroepsschrijvers die beter moeten weten. Maar in deze tijd schrijft iedereen en wordt iedereen gelezen: we 'delen' enthousiast onze ervaringen, onze meningen en argumenten, onze ideeën.

Voor slecht spellen worden allerlei oorzaken aangevoerd. Bijvoorbeeld juist die snelle communicatie via mail en social media. Of de werkdruk. Of de 'onduidelijke en inconsequente' regels van de Woordenlijst Nederlandse Taal uit 2005. Of te veel vertrouwen in de spellingcontrole.

Eigenlijk wijzen deze voorbeelden alle vier op de echte oorzaak: onzorgvuldigheid. Dat is toch het laatste wat we willen 'delen', dat we slordig te werk gaan? Dat gaat ten koste van ons imago, zakelijk en privé. Op internet staan die fouten er jaren later nog!

Beter spellen is niet moeilijk. De eerste stap is: lees altijd na. Typefouten haal je er zo uit. Stap twee: volg een korte spellingtraining: zo ingewikkeld zijn de regels echt niet. Laatste stap: selecteer met een dubbelklik ieder woord waarover je twijfelt (werkt zelfs in Facebook) en plak het in www.woordenlijst.org.